اذا مات العالم ثلم فی الاسلام ثلمة لا یسدها شیء

ضایعه ارتحال آن بزرگ مرد اخلاق و زهد و عرفان بر امام زمان(عج) .مقام معظم رهبری و عموم مسلمانان جهان تسلیت باد.

حضرت آیة الله العظمى آقاى حاج شیخ محمد تقى بهجت (ره) در اواخر سال 1334 (ه.ق) در شهر فومن واقع در استان «گیلان» به دنیا آمد و هنوز 16 ماه از عمرش نگذشته بود که مادر را از دست داد.
تحصیلات ابتدایى حوزه را در مکتب خانه فومن به پایان رساند و پس از تحصیلات ادبیات عرب در سال 1348 ه ق هنگامى که تقریبا 14 سال از عمر شریفش مى‌گذشت، براى تکمیل دروس حوزوى عازم (عراق) شد و حدود چهار سال درکربلا معلى اقامت کرد و علاوه بر تحصیل علوم رسمى از محضر استادان بزرگ آن سامان، از جمله مرحوم حاج شیخ ابوالقاسم خویى (غیر از آیت الله العظمى خویى معروف) بهره برد و در سال 1352 (ه.ق) براى ارائه تحصیل به «نجف اشرف» رهسپار شد و سطح عالى علوم و حوزه را در محضر آیات عظام از جمله حاج شیخ مرتضى طالقانى (ره) به پایان رساند و پس از درک محضر آیات عظام: حاج آقاى ضیاء عراقى و میرزاى نائیینى (رحمة‏الله) در حوزه درسى آیت الله حاج شیخ محمد حسین غروى اصفهانى وارد شد.
‌افزون بر این ایشان از محضر آیات عظام حاج سید ابوالحسن اصفهانى و حاج شیخ محمد کاظم شیرازى (رحمة‏الله) صاحب حاشیه بر مکاسب‌ و در حوزه علوم عقلى، کتاب (الاشارات والتنبیهات) و (اسفار) را نزد آیت الله سید حسین بادکوبه‏اى (ره) فرا گرفت و در زمان تلمذ به تدریس سطوح عالى پرداخت و در تالیف کتاب (سفینة‏البحار) با محدث کبیر حاج شیخ عباس قمى (ره) همکارى کرد و در زمینه تهذیب نفس در زادگاهش (فومن) از کودکى محضر عالم بزرگوار (سعیدى) و درکربلا از برخى علماى دیگر بهره برد، تا اینکه در نجف اشرف در سن 17 - 18 سالگى با آیت حق علامه قاضى (ره) آشنا شد و گمشده خویش را در وجود ایشان یافت و در سلک شاگردان اخلاقى ـ عرفانى ایشان درآمد و سرانجام در سال 1364 (ه.ق) موافق با 1324 (ه.ش) قلبى صیقل یافته از معنویت و سینه‌‏اى مالامال ازعشق به حضرت حق و با کوله بارى از علم و کمال به سرزمین خویش هجرت کرد و در زادگاهش تشکیل خانواده داد و در حالى که آماده بازگشت به نجف اشرف بود، هنگام عبور موقت در قم در زمانى که هنوز چند‌ ماه از مهاجرت آیت الله بروجردى (ره) به قم نگذشته بود، موقتا مقیم شد و خبر رحلت استادان بزرگ حوزه علمیه نجف را یکى پس از دیگرى مى‏شنود و در شهر مقدس قم رحلت اقامت مى‏افکند‌.
ایشان در قم از محضر آیات عظام‌ حجة‏الاسلام والمسلمین کوه کمره‏اى و آیت الله العظمى بروجردى به هم رسانیده و انگشت نما مى‌گردد.
معظم‌له پس از ورود به قم به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت و به ترتیب شاگردانى بسیار قیمت گماشت و هنوز نیز تدریس درس خارج ایشان ادامه دارد.
محل تدریس درس خارج ایشان ابتدا در حجرات مدارس و بعد در منزل شخصى خود و اکنون در مسجد فاطمیه واقع در گذرخان تشکیل مى‌گردد و محل اقامه نماز جماعت و مراجعات عمومى ایشان نیز همین مسجد است.
تالیفات ایشان یک دوره کامل اصول‌، حاشیه بر مکاسب شیخ انصارى (ره) و تکمیل آن تا آخر مباحث مربوط به مکاسب و متاجر، دوره کامل طهارت‌، دوره کامل کتاب صلاة‌، دوره کامل کتاب زکات‌، دوره کامل کتاب خمس و حج‌، حاشیه بر کتاب ذخیرة العباد مرحوم شیخ محمد حسین غروى‌، چند‌ مجله تقریبا یک دوره فقه فارسى، حاشیه بر مناسک شیخ انصارى (ره) و ... است.

اندر خواص روابط عمومی ها

خب؛ اون پوسترا رو باید بچسبونیم روی دیوار

باید بریم وسایل برگزاری و پذیرایی از مهمان ها هم آماده کنیم

متاسفانه روابط عمومی در برخی از سازمان های ما به همین حد محدود می شود، ولی این تنها گوشه ای از وظایف روابط عمومی هاست آن هم در سازمانها و نه در جنبه های گوناگونادامه مطلب...

گزیده ای از نصایح لقمان حکیم ر ا به فرزندش برای شما دوستان همیشه همراه نقل کنیم.

                                     کار امروز را به فردا مینداز!

                                            با بزرگتر از خود مزاح مکن!

                                                   با بزرگان سخن طولانی مگو!

                                                           کاری مکن که جاهلان با تو جرأت گستاخی پیدا کنند!

                                                                    محتاجان را از مال خود محروم مگردان!

                                                                                           کار خوب دیگران را کار خود نشان مده!

                                                                                 مال و ثروت خود را به دوست و دشمن نشان مده!

                                                                      با خویشاوندان قطع خویشاوندی مکن!

                                                              هیچگاه پاکان و پرهیزکاران را غیبت مکن!

                                                      خود خواه و متکبر مباش!

                                            در حضور ایستادگان منشین!

                                  در حضور دیگران دندان پاک مکن!

                       به هنگام خمیازه دست بر دهان خویش بگذار!

               حالت خستگی را در حضور دیگران ظاهر مکن!

 کلام جدی را با مزاح آمیخته مکن!

   هیچکس را پیش دیگران خجل و رسوا مکن!

          با چشم و ابرو با دیگران سخن مگو!

                   سخن گفته شده را تکرار مکن!

                         از خود و خویشاوندان نزد دیگران تعریف مکن!

                               از پوشیدن لباس و آرایش زنان پرهیز کن!

                                     از خواسته های نابجای زن و فرزندان پیروی مکن!

                                             حرمت هر کس را در حد خود نگاه دار!

                                                     در بد کاری با اقوام و دوستان همکاری مکن!

                                                            از مردگان به نیکی یاد کن!

                                                                  از حصومت و جنگ افروزی جدّا پرهیز کن!

                                                                         با چشم احترام به کار دیگران نگاه کن!

 نان خود را بر سفره ی دیگران مخور!

     در هیچ کاری شتاب مکن!

        از پیش دیگران غذا و میوه بر مدار!

            در راه رفتن از بزرگان پیشی مگیر!

                سخن و کلام دیگران را قطع مکن!

                  به هنگام راه رفتن جز به ضرورت چپ و راست خود را نگاه مکن!

               در حضور مهمان بر کسی خشم مگیر!

                                                                              مهمان را به هیچ کاری دستور مده!

                                                                         با دیوانه و مست سخن مگو!    

                                                                برای جمع آوری بیش از حد مال و ثروت حرص مخور!

                                                          برای کسب سود و دوری از زیان آبروی خود را مریز!

                                                  در کار دیگران کنجکاوی و جاسوسی مکن!

                                          در اصلاح میان مردم هیچ گاه کوتاهی مکن!

                                 ادب و تواضع را هیچ گاه فراموش مکن!

                          با خداوند صادق و با مردم با انصاف باش!

                    به هنگام خشم شکیبا باش و سخن سنجیده بگو!

 خدمتکاری بزرگان و همکاری با مستمندان را فراموش مکن!

       با بزرگان با ادب و با کودکان مهربان باش!

             با دشمنان مدارا کن و در مقابل جاهلان خاموش باش!

                   در مال و مقام دیگران طمع مکن!

                        از رفت و آمد و مال و مرام و مسلک خویش کمتر بگو!

                              بجز خداوند هیچ کس و هیچ چیز را فرمانروا و فریادرس خویش مشمار!

                                     عمر و روزی با حساب و کتاب است، پس مترس و طمع مکن!

                                           عمر را برای عمل و عبادت و پاکی و پرهیزکاری غنیمت بدان!

                                                  اگر بهشت را می طلبی از فساد و ستم و گردن کشی پرهیز کن!

                                                          سرچشمه ی زشتی ها را دنیا پرستی و مستی و نادانی بدان!

                                                                 بجز در حق و راستی بندگان خدا را بندگی و فرمانبری مکن!

                                                                      خود را با ستم سلاطین شریک مگردان!

                                                                            دنیای دیگر را به دست فراموشی مسپار! 

تمام احکام و اعمالی که از جانب خداوند برای ما قرار داده شده است؛ دارای فضایل و فلسفه‎هایی است که ما برخی را می‎دانیم و خیلی‎ها را نیز نمی‎دانیم. ولی چیزی که مسلم است این که هیچ عملی بدون حکمت نیست. یکی از مواردی که ما انجام می‎دهیم، نماز است. برای نماز فلسفه‎های بسیاری ذکر شده است که در اینجا به یکی از حکمت‎های نماز عصر اشاره می‎کنیم. 

اولین کسی که نماز عصر را برپا کرد، حضرت یونس(علی نبینا و آله و علیه‎السلام) بود. وقتی که آن حضرت از شکم ماهی آزاد شد آن ساعت، وقت نماز عصر بود.

حضرت یونس(علیه‎السلام) دید از چهار تاریکی نجات یافت(تاریکی لغزش، تاریکی شب، تاریکی زیر دریا و تاریکی شکم ماهی) و به خاطر شکر این نعمت‎ها، 4 رکعت نماز گزارد و این اشاره است به بنده مومن، که چهار ظلمت در پیش دارد:

و بنده مومن وقتی این چهار رکعت نماز را اقامه کند، با هر رکعت از یک ظلمت رها می‎شود .

2. کسانی که شب عید قربان از عرفه به مشعر الحرام می‌روند مستحب است نماز مغرب و عشا را به تاخیر بیندازند و در مشعرالحرام بخوانند.

3. بهتر است نماز عشا را قدری به تاخیر بیندازی تا قرمزی سمت مغرب برطرف شود.

4. زن مستحاضه نماز ظهر و نماز مغرب را تا آخر وقت فضیلت آنها به تاخیر بیندازد تا با یک غسل بتواند آنها را با عصر و عشا بخواند.

5. کسی که چهار رکعت از نافله نماز شب را خوانده وقت اذان صبح می‌شود مستحب است نماز صبح را به تاخیر بیندازد تا نماز شب را کامل کند.

6. روزه‌داری که ادامه مطلب...


برچسب ها : مذهبی  ,

بسم الله الرحمن الرحیم

دعاى فرج بخوان تا ظهور را دریابى!

در فرهنگ اسلامى «نیت‏» و قصد، ارزش و جایگاه خاصى دارد، تا آنجا که رسول گرامى اسلام صلی الله علیه و آله مى‏فرماید: «نیت مؤمن از عملش برتر است‏» (1) از این رو کسى که در دلش نیت انجام عمل خیرى را داشته باشد، از ثواب آن عمل بهره‏مند مى‏شود حتى اگر توفیق انجام آن عمل خیر را نیابد (2) .

براساس همین در فرهنگ اسلامى، انتظار فرج و امید تحقق دولت آل محمد صلی الله علیه و آله چنانادامه مطلب...


برچسب ها : مذهبی  ,

مفضل بن عمر

از امام صادق، علیه‏السلام، نقل مى‏کند:

که آن حضرت فرمود: بهترین حالات تقرب مردم به خداى عزّ و جل

و بالاترین خشنودى او از آنها زمانى است که حجت ‏خدا را نمی یابند و جاى او را نمی دانند، و با این حال، باور دارند که حجتهاى حق هیچ‏گاه باطل نمى‏شود _⁽ و آنان باید در راه خدا و دین او قدم بردارند _⁾.

آن زمان، روز و شب منتظر فرج باشید...